Klasyfikacja złomu stalowego i metali nieżelaznych.

Złom stopowy - złom, w którym oprócz węgla występują inne dodatki stopowe o zawartości od kilku do nawet kilkudziesięciu procent. Dodatki stopowe w stali dodaje się aby podnieść jej hartowność, uzyskać większą wytrzymałość lub zmienić pewne właściwości fizyczne i chemiczne. Sprawdź składy chemiczne najpopularniejszych złomów stali stopowych. Skład chemiczny i i symbole złomu stali nierdzewnej, złomu stali kwasoodpornej, złomu stali narzędziowej i innych.

Złom stalowy wsadowy - jest to złom przygotowany do bezpośredniego użycia w procesie stalowniczym, o określonym składzie chemicznym, dopuszczalnym zanieczyszczeniu, postaci, wymiarach i masie, określonych przez Odbiorcę, umożliwiający ekonomiczne i bezpieczne wykorzystanie go jako wsadu w procesie wytapiania stali. Złom stalowy wsadowy dzielimy na odpowiednie klasy, które przedstawia poniższa tabela.

Złom niewsadowy - jest to złom nie nadający się do bezpośredniego użycia w procesie stalowniczym. Złom niewsadowy, to złom, który przed wykorzystaniem u użytkownika wymaga przerobu mechanicznego lub ręcznego dla uzyskania potrzebnych wymiarów, postaci i masy oraz usunięcia zanieczyszczeń metalicznych i niemetalicznych do granic dopuszczalnych normą. Złom niewsadowy dzielimy na odpowiednie klasy, które przedstawia poniższa tabela.

Miedź - jest czerwonobrązowym, miękkim metalem o bardzo dobrym przewodnictwie cieplnym i elektrycznym. Nie ulega korozji na powietrzu, jedynie w kontakcie z zawartym w powietrzu dwutlenkiem węgla pokrywa się charakterystyczną zieloną patyną, która tworzy warstwę ochronną dla miedzi. Miedź jest wykorzystywana jako surowiec do produkcji przewodów elektrycznych i ogólnie w elektronice, a także w budownictwie jako pokrycia dachowe.

Brązy - stopy miedzi z innymi metalami i ewentualnie innymi pierwiastkami, w których zawartość miedzi zawiera się w granicach 80-90% wagowych. Nazwa brąz wywodzi się od łacińskiego słowa aes brundusinum tzn. kruszec brindyzyjski, ponieważ to właśnie Brundisium (współcześnie Brindisi) wyspecjalizowało się w obróbce tego stopu. W starożytności brąz był stopem miedzi w stosunku 90% miedzi do 10% cyny, używanym do wytwarzania przedmiotów codziennego użytku, lub w proporcji 86% miedzi do 14% cyny do wytwarzania ozdób.